دکتر حمید طریفی حسینی و محمود آرائی | بررسی و انطباق اولویت‌های 23 گانه ابلاغی رئیس‌جمهور به وزیر آموزش و پرورش با سیاست‌های کلی نظام
سیاست‌های کلی ایجاد تحول در نظام آموزش و پرورش کشور را می‌توان مهم‌ترین سیاست‌های کلی نظام در حوزه آموزش و پرورش و مبنای هرگونه اولویت‌گذاری و تعیین سیاست‌های اجرایی در این حوزه محسوب نمود. مسئله اساسی که پیش از بررسی و انطباق اولویت‌های ابلاغی با سیاست‌های کلی ایجاد تحول در آموزش و پرورش قابل‌تأمل است، آن است که چرا با وجود سیاست‌های کلی ایجاد تحول در نظام آموزش و پرورش کشور، رئیس‌جمهور اقدام به تعیین اولویت‌هایی برای آموزش و پرورش کرده است؟ و آیا رئیس‌جمهور از لحاظ قانونی می‌تواند به صورت مستقل و بدون مصوبه مجلس، اولویت‌هایی را برای مهم‌ترین نهاد کشور اتخاذ کند؟ و اگر رئیس‌جمهور اقدام به چنین کاری کرده است، آیا نباید اولویت‌های ابلاغی برای وزارتخانه آموزش و پرورش، منطبق با سیاست‌های کلی نظام باشد؟ این در حالی است که برنامه‌ای که وزیر آموزش و پرورش برای اخذ رأی اعتماد به مجلس شورای اسلامی ارائه داده بود و بر این اساس، از نمایندگان رأی اعتماد گرفت، در مقایسه با اولویت‌هایی که رئیس‌جمهور محترم در پیوست حکم وزیر محترم ابلاغ کرد و اجرای آن را از ایشان خواستار شده است، انطباق بیشتری با سیاست‌های کلی نظام داشت.
با توجه به اینکه تمامی لوایح، طرح‌ها، اولویت‌ها و … باید منطبق بر سیاست‌های کلی نظام در هر حوزه‌ای باشد، هدف اصلی این گزارش بررسی و انطباق اولویت‌های ابلاغی رئیس‌جمهور برای وزارت آموزش و پرورش با سیاست‌های کلی نظام بوده است. بدین منظور، ابتدا بندهای سیاست‌های کلی نظام که با موضوع مورد بررسی مرتبط بوده‌اند، استخراج و سپس احکام سیاستی هر یک از این بندها احصاء شد؛ همچنین موضوعات سیاستی اولویت‌های ابلاغی رئیس‌جمهور هم استخراج شد. در نهایت، هر یک از موضوعات اولویت‌های ابلاغی رئیس‌جمهور برای وزارت آموزش و پرورش با احکام سیاستی سیاست‌های کلی نظام، در 3 سطح (انطباق، مغایرت و غفلت) مورد تحلیل و انطباق قرار گرفت.
