حیدر نجفی | ارزیابی راهبردی حُسن اجرای سیاست‌های کلی نظام در حوزه ارتباط دانشگاه‌ها و مؤسسات پژوهشی و فناوری با صنعت و جامعه
ارتباط بین دانشگاه و مؤسسات پژوهشی و فناوری کشور با صنعت یکی از مهم‌ترین عناصر در رشد و توسعه حوزه علم و فناوری و نوآوری است و سیاست‌های کلی نظام در اسناد مختلف با بیانهای متفاوتی به این موضوع اشاره کرده است که نشان از اهمیت بالای این موضوع در اسناد بالادستی و نزد سیاستگذاران است. در سیاست‌های کلی علم و فناوری ماده 5 صراحتاً به ایجاد تحول در ارتباط میان نظام آموزش عالی، تحقیقات و فناوری با سایر بخش‌ها اشاره می‌کند و بر ابعادی چون افزایش سهم علم و فناوری در اقتصاد و درآمد ملی، حمایت مادی و معنوی از اقتصاد دانش‌بنیان، تعیین اولویت‌ها در آموزش و پژوهش با توجه به نیاز‌ها و الزامات کشور و … تأکید می‌شود. در سیاست‌های کلی برنامه ششم توسعه، در سرفصل امور علمی ـ فناوری «بند 78 و 80» به موضوع حمایت از پژوهش‌های مسئله‌محور و ارتباط بین نیاز بازار اشتغال و آموزش عالی تأکید شده است. زنجیره ارتباطی دولت، دانشگاه و صنعت به‌عنوان سه عامل تسهیل‌کننده، تولیدکننده و کاربر نهایی پژوهش و دانش، در این ماده قانونی محور اصلی است. لذا با توجه به اهمیت موضوع و میزان تأثیرگذاری آن بر ابعاد مختلف جامعه، در این ارزیابی، تحلیل محتوای سیاست‌های کلی مرتبط با این حوزه و ارزیابی نتایج، آثار و پیامدهای آن در سطح کشور مورد بررسی قرار می‌گیرد. چرا که وضع سیاست بدون ارزیابی، اثرگذاری پایینی دارد و نظارت و ارزیابی جزء جدایی‌ناپذیر سیاستگذاری است.
