امیر رجائی | ﺭﺗﺒﻪﺑﻨﺪﻯ ﻛﻤﻴﺖ ﺭﺍ ﺍﺭﺗﻘﺎ ﻭ ﻛﻴﻔﻴﺖ ﺭﺍ ﻛﺎﻫﺶ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﺳﺖ
ﺍمیرﺭﺟﺎﻳﻰ، ﻋﻀﻮ ﻫﻴﺌﺖ ﻋﻠﻤﻰ ﭘﮋﻭﻫﺸﻜﺪﻩ ﺣﻜﻤﺖ ﺩر گفتگو با روزنامه قدس گفت: ﻣﺎﻫﻴﺖ ﻭﻫﺪﻑ ﺍﺯ ﺭﺗﺒﻪﺑﻨﺪﻯ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺗﺠﺎﺭﻯ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﺯ ﺯﻣﺎﻧﻰ ﺷﺮﻭﻉ ﺷﺪ ﻛﻪ ﺑﺮﺧﻰ ﻧﺎﺷﺮﺍﻥ ﻭ ﻣﺠﻼﺕ ﻛﺸﻮﺭﻫﺎﻯ ﺩﻳﮕﺮ ﺧﻮﺍﺳـﺘﻨﺪ ﺍﻃﻼﻋﺎﺗﻰ ﺑﻪ ﻣﺼﺮﻑﻛﻨﻨﺪﮔﺎﻥ ﺍﺭﺍﺋﻪ ﻛﻨﻨﺪ. ﺍﻳﻦ ﺍﻃﻼﻋﺎﺕ ﺑﺎ ﺍﻫﺪﺍﻑ ﺁﻛﺎﺩﻣﻴﻚ ﻧﺒﻮﺩ ﻭ ﺑﺎ ﻧّﻴﺖ ﺍﺛﺮﮔﺬﺍﺭﻯ ﺑﺮﺫﻯ ﻧﻔﻌﺎﻥ، ﺩﺍﻧﺸﺠﻮﻳﺎﻥ ﻭ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩﻫﺎﻯ ﺁﻥﻫﺎ ﺑﺮﭘﺎ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ. ﺍﻃﻼﻋﺎﺗﻰ ﻛﻪ ﺩﺭﺭﺍﺳﺘﺎﻯ ﺍﻫﺪﺍﻑ ﻛﻠﻰ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺣﻜﻤﺮﺍﻧﻰ ﻳﻚ ﭘﺮﻭژﻩ ﺑﺮ ﺍﻫﺪﺍﻑ ﻋﺎﻟﻰ، ﺟﻬﺎﻧﻰ ﺳﺎﺯﻯ، ﺭﻗﺎﺑﺘﻰ ﺷﺪﻥ ﻭ ﺁﻣﻮﺯﺵﻋﺎﻟﻰ ﻣﺒﺘﻨﻰ ﺑﺮ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩ ﺑﺎﺯﺍﺭﻣﺤﻮﺭ ﺗﻬﻴﻪ ﻭ ﺍﺭﺍﺋﻪ ﻣﻰﺷﺪ ﺣﺎﻻ ﺑﻪ ﺁﻣﻮﺯﺵ ﻋﺎﻟﻰ ﻫﻢ ﻭﺭﻭﺩ ﭘﻴﺪﺍ ﻛﺮﺩﻩ ﻛﻪ ﻇﻬﻮﺭ ﺭﺗﺒﻪﺑﻨﺪﻯ ﺩﺍﻧﺸﮕﺎﻩﻫﺎ ﺍﺯ ﺁﺛﺎﺭ ﺁﻥ ﺍﺳﺖ.
ﺭﺟﺎﻳﻰ ﺍﺿﺎﻓﻪ ﻣﻰﻛﻨﺪ: ﺩﺭ ﺭﺗﺒﻪﺑﻨﺪﻯ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑﻪ ﭘﮋﻭﻫﺶ ﭘﺮﺩﺍﺧﺘﻪ ﻣﻰﺷﻮﺩ. ﺑﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﺻﺎﺣب ﻨﻈﺮﺍﻥ ﺩﺭ ﺩﺍﻧﺸــﮕﺎﻩﻫﺎﻳﻰ ﻛﻪ ﺑﻴﺸــﺘﺮ ﺩﻭﺭﻩﻫﺎﻯ ﻛﺎﺭﺷﻨﺎﺳﻰ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﺁﻧﭽﻨﺎﻥ ﻛﺎﺭ ﭘﮋﻭﻫﺸﻰ ﺻﻮﺭﺕ ﻧﻤﻰﮔﻴﺮﺩ ﻭ ﺷــﺎﻣﻞ ﺭﺗﺒﻪﺑﻨﺪﻯ ﻧﻤﻰﺷﻮﺩ. ﺍﻳﻦ ﺭﺗﺒﻪﺑﻨﺪﻯﻫﺎ ﺗﻨﻬﺎ ﺩﺭ ﺗﺤﺼﻴﻼﺕ ﺍﺭﺷﺪ ﻭ ﺩﻛﺘﺮﻯ ﻣﻌﻨﺎ ﭘﻴﺪﺍ ﻣﻰﻛﻨﺪ. ﺍﻳﻦ ﻛﺎﺭﺷﻨﺎﺱ ﺁﻣﻮﺯﺵ ﻋﺎﻟﻰ ﺍﺿﺎﻓﻪ ﻣﻰﻛﻨﺪ: ﺍﻳﺮﺍﺩ ﺩﻳﮕﺮ ﺷﺎﺧﺺ ﺷﻬﺮﺕ ﺍﻋﺘﺒﺎﺭﺁﻣﻮﺯﺵ ﻋﺎﻟﻰ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺳﺒﺐ ﻣﻰﺷــﻮﺩ ﺩﺍﻧﺸﮕﺎﻩﻫﺎﻳﻰ ﻛﻪ ﺍﺳﻢ ﻭ ﺭﺳﻢ ﺑﻴﺸﺘﺮﻯ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺩﺭ ﺳﻄﺮ ﺑﺎﻗﻰ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﻭ ﺭﺗﺒﻪ ﺁﻥﻫﺎ ﺑﺎﺯﺗﻮﻟﻴﺪ ﺷﻮﺩ. ﺍﻟﺒﺘﻪ ﺭﺗﺒﻪﺑﻨﺪﻯ ﭘﻴﺎﻣﺪﻫﺎﻯ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﻫﻢ ﺩﺍﺭﺩ. ﺯﻣﺎﻧﻰﻛﻪ ﺩﺍﻧﺸﮕﺎ ﻩﻫﺎ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷــﺪﻧﺪ ﻛﺎﺭﻛﺮﺩ ﭘﮋﻭﻫﺸﻰ ﻣﺪﻧﻈﺮ ﺍﺳﺖ، ﺭﻭﻯ ﺁﻥ ﺗﻤﺮﻛﺰ ﻛﺮﺩﻩ ﻭ ﺍﺯ ﻛﺎﺭﻛﺮﺩ ﺁﻣﻮﺯشی ﻏﻔﻠﺖ ﻛﺮﺩﻧﺪ. ﺩﺭ ﺳﻄﺢ ﻛﺎﺭﺷﻨﺎﺳﻰ ﺍﺭﺷﺪ ﻭ ﺩﻛﺘﺮﻯ ﻛﻴﻔﻴــﺖ ﻳﺎﺩﺩﻫﻰ ﻭ ﻓﺮﺁﻳﻨﺪ ﺗﺪﺭﻳﺲ ﺍﻓﺖ ﺯﻳﺎﺩﻯ ﻛﺮﺩﻩ ﺯﻳﺮﺍ ﻣﺎ ﻭﺍﺭﺩ ﺑﺎﺯﻯ ﺗﻌﺪﺍﺩ ﻣﻘﺎﻻﺕ ﻋﻠﻤﻰ ﺷﺪﻩﺍﻳﻢ. ﺣﺎﻻ ﻫﻤﻪ ﺑﻪ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﻣﻘﺎﻻﺕ ﭘﮋﻭﻫﺸﻰ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﺮﻭﻥﺩﺍﺩ ﺑﻴﺸﺘﺮﻯ ﺑﺮﺍﻯ ﻛﺴﺐ ﺭﺗﺒﻪﻫﺎﻯ ﺑﺎﻻﺗﺮ ﺩﺭ ﺟﺪﻭﻝ ﺭﺗﺒﻪﺑﻨﺪﻯ ﻛﺴﺐ ﻛﺮﺩﻩ ﻭ ﺩﺭ ﻧﻈﺎﻡ ﺁﻣﻮﺯﺵﻋﺎﻟﻰ ﺭﺗﺒﻪ ﺑﻬﺘﺮﻯ ﻛﺴﺐ ﻛﻨﺪ.
