دکتر سیدمحمد موسوی | شبکه مسائل گردشگری ایران

سید محمد موسوی ضمن تشریح فرآیندهای پروژه، با تاکید بر استخراج 28 مولفه اصلی از میان 100 مسئله کلان در حوزه گردشگری کشور به ارائه روش پژوهش تهیه شبکه مسائل گردشگری ایران پرداختند. در ادامه نشست این عضو هیئت علمی پژوهشکده به تشریح این موضوع پرداختند که در شبکه مسائل تدوین شده به هر یک از مولفه های اصلی حوزه گردشگری کشور در چهار دسته اقتصادی-بازاریابی، فرهنگی-اجتماعی، ساختاری-مدیریتی و سیاسی-سیاستی  پرداخته شده است.

گردشگری بدون برند سازی ممکن نیست

مطابق با پژوهش صورت گرفته؛ آقای سید محمد موسوی به اهمیت برندسازی در گردشگری و تاثیر آن در انگیزه و انتخاب مقصد تاکید کردند. کمبود امکانات زیربنائی، نبود سیاست‌های حمایتی دولت در جذب سرمایه گذاری خصوصی، نداشتن جایگاه آماری و اقتصادی برای مشخص شدن تاثیر گردشگری بر اقتصاد در تولید ناخالص داخلی، حضور کمرنگ در و ضعیف در نمایشگاه های بین المللی، تحریم های بانکی از جمله مسترکارت و مشکلات ناشی از حمل پول نقد برای گردشگران خارجی در ایران ، هزینه بالای اقامتگاه‌ها واز بین رفتن رقابت کامل بخش خصوصی به دلیل حضور اقامتگاه های دولتی از موارد مطرح شده در این جلسه بود . توجه به فراهم آوردن بسته های اقتصادی تجمعی سفر برای همه دهک های درآمدی از جمله مسائل مطرح در این نشست بود. در ادامه این نشست به بررسی استاندارد پایین خدمات گردشگری در کشورمان و اهمیت ندادن به این مهم به دلیل ضعف نظارتی توجه ویژه ای گردید.

ناهماهنگی میان بخش های ذینفع، آسیب جدی سیاستگذاری گردشگری در کشور است

آقای موسوی در بخش فرهنگی-اجتماعی نیز به مولفه های ضعف ارتباطات فرهنگی گروههای اجتماعی در داخل و خارج ایران، تصور نادرست فرهنگی جامعه در مورد گردشگری، پایین بودن سطح اطلاعات مردم درباره مقاصد گردشگری، ضعف فرهنگی مردم برای سفر با تور و اطلاع رسانی ضعیف رسانه ای در مورد گردشگری برای حاضرین اشاره داشتند. همچنین در ادامه نشست به تشریح بخش ساختاری-مدیریتی پرداخته و مولفه های بی ثباتی مدیران، ناهماهنگی بین بخش دولتی و خصوصی گردشگری، ناهماهنگی بین بخش های دولتی ذینفع، کمبود نیروهای انسانی متخصص و نداشتن مسئول و متولی واحد در این حوزه مورد تاکید قرار گرفت.

گردشگری الگوی راهبردی جامع ندارد!

نهایتا در بخش سیاسی-سیاستی نداشتن الگوی راهبردی جامع، عدم تبیین نظام حقوقی گردشگر(که برای گردشگر، میزبان و همینطور دولت دارای منفعت باشد)، نبود برنامه ریزی برای سفر مردم که بعنوان حلقه مفقوده تصادفات جاده ای از آن یاد گردید، تصور غلط بین المللی در رابطه با ایران در دنیا، انفعال فراکسیون گردشگری و حیاط خلوت بودن سازمان میراث در دولت ها از جمله مسائل مطرح شده دیگر در این جلسه بود. در ادامه از ضعف نظام آموزشی گردشگری در کشور بخصوص در آموزش رسمی و دانشگاهی نیز به عنوان مشکل اساسی در کشور نام برده شد. در نهایت نیز شبکه مسائل مستخرج شده و ارتباط بین همه این مولفه ها رونمایی گردید.