گروه حقوق و سیاست | سناریوهای سرنوشت سیاست خارجی دولت یازدهم؛ چشم انداز و تحلیل آینده مذاکرات هسته‌ای ایران و بازتاب آن بر تحولات سیاسی اجتماعی داخل کشور

دولت یازدهم از ابتدای آغاز به کار خود پرداختن به مساله سیاست خارجی را از اولویت های خود قرار داده است، چه آنکه پیش از آن و در جریان مبارزات انتخابات ریاست جمهوری 1392، با «کانونی شدن» مسئله سیاست خارجی و پیوندخوردن آن با حل مشکلات اقتصادی داخل کشور، حسن روحانی خود را به عنوان شخصی معرفی کرده بود که کلید حل این بحران را در دست دارد. او از فردای حضور در راس دستگاه اجرایی نیز ابایی از این مهم نداشت که تمام تمرکز خود و دولت را بر این مهم قرار دهد و تن به قماری خطرناک دهد: ابتدا باید مشکلات سیاست خارجی کشور حل شود تا سپس اصلاحات اقتصادی کلید خورد.
آنچه در جریان توافقنامه اولیه ژنو بدست آمد برای دولت مردان یک پیروزی قابل توجه بود و علیرغم تمامی نگرانی های منتقدان، امروز دولت مردان از دستیابی به توافق قریب الوقوع نهایی می گویند و با همین خوش بینی اصلاحات اقتصادی را نیز کلید زده اند.
سال 1392 از همین رو به سالی سرنوشت ساز برای دولت یازدهم بدل شده است: سالی که دو پروژه کلان نهایی شدن توافق هسته ای و نیز کیفیت اجرای فاز دوم هدفمندشدن یارانه ها آنچنان بازتابی بر سرنوشت این دولت خواهند داشت که شاید تبعات نیک و بد آن در انتخابات بعدی ریاست جمهوری تاثیرگذار باشد.
از همین رو برای آینده پژوهی تحولات کشور در ماه ها و سال های آتی، گریزی نیست از رصد و پایش و تحلیل آنچه در عرصه سیاست خارجی ایران و نیز مذاکرات هسته ای است به عنوان موتور پیش برنده سایر تصمیمات و رفتارهای دولت یازدهم در جریان است.

برای دریافت فایل کامل گزارش سیاستی با پژوهشکده سیاست‌پژوهی و مطالعات راهبردی حکمت تماس حاصل فرمائید.