تحقیق و تدوین اصطلاح‌نامه سند تحول بنیادین آموزش و پرورش
پس از پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی در سال 1357، تحولات عمیقی در حوزههای مختلف سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و … صورت گرفت که برکات فراوانی را برای ایران اسلامی به همراه داشت. انقلاب اسلامی ایران که قبل از هر چیز یک انقلاب فرهنگی در مسیر تحولات تربیتی مردم ایران به شمار میآید (علمالهدی، 36:1381) از ایجاد تحول در حوزه خطیر آموزش و پرورش غافل نبوده و پیوسته درصدد اصلاح نظام آموزشی، رفع نقایص، رشد و اعتلای آن بوده است. به رغم تمام تلاشهای صورت گرفته در این سالها، کماکان روشن نبودن فلسفه آموزش و پرورش، بومی و اسلامی نبودن (بیانات مقام معظم رهبری 3/5/86) از جمله مخاطرات عظیم عرصه تعلیم و تربیت ایران اسلامی به شمار میرفت. از اینرو پیرو رهنمودهای حکیمانه مقام معظم رهبری سند تحول بنیادین آموزش و پرورش در شورای عالی آموزش و پرورش تدوین و به تصویب شورای عالی انقلاب فرهنگی رسید تا نقشه راه عرصه تعلیم و تربیت در احیای تمدن اسلامی ایرانی باشد (مبانی نظری سند تحول بنیادین در نظام تعلیم و تربیت رسمی عمومی جمهوری اسلامی ایران،12:1390). نکته مهم در کاربست سندی که از آن انتظار میرود چراغ راه برونرفت از چالشهای نظام آموزشی کشور باشد (سند تحول بنیادین آموزش و پرورش ، 1390: 5)، عدم تفسیرپذیری، شفافیت و وضوح در بیان اصطلاحات مورد انتظار خود است که در غیر این صورت علاوه بر احتمال دست نیازیدن به اهداف بلند سند، امکان تفسیر به رأیها و حرکت در مسیرهایی خلاف اهداف سند تحول بنیادین آموزش و پرورش نیز وجود دارد. از اینرو، این پژوهش کوشیده است اصطلاحات مطروحه در سند را که تفسیرپذیر بودهاند به اختصار در سه حوزه لغوی، اصطلاحی و سیاقی بررسی نموده و تعریف نماید تا سند تحول بنیادین آموزش و پرورش کارایی و اثربخشی خود را در تمام سطوح مخاطبین خود از جمله تمام متصدیان امر تعلیم و تربیت در سطح مدارس نیز گسترش دهد.
این کتاب به زودی توسط انتشارات پژوهشکده سیاست‌پژوهی و مطالعات رابردی حکمت چاپ و منتشر خواهد گردید.
