سهراب محمدی‌پویا | آموزش و پرورش و کرونا؛ چالش‌ها، ارزیابی اقدامات، تحولات پساکرونا و سیاست‌های گذر از بحران
گروه علم و فناوری / کارگروه آموزش و پرورش
در اواخر دسامبر سال 2019، اولین مورد بیماری کرونا در ووهان چین گزارش شد. اقدامات سریع سیاست‌گذاران و متخصصان حوزه بهداشت و درمان و آغاز تحقیقات بیولوژیکی در چین، نشانه‌های ناشناختگی و حساسیت موضوع بود. عمق چالشی که این بیماری ایجاد کرده به‌حدی است که امروزه کشورهای گوناگون دنیا – به معنای بهتر تمام کشورهای جهان – را با مشکلات مختلف اقتصادی، اجتماعی، سیاسی، فرهنگی و از همه مهم‌تر حوزه بهداشت و درمان مواجه کرده است.
نظام‌های آموزشی دنیا به‌ویژه نظام آموزش‌وپرورش جمهوری اسلامی ایران نیز از این موضوع مستثنی نیستند. شیوع این ویروس، آموزش‌های حضوری را به تعطیلی کشانده و در بیشتر موارد، مسئولان آموزشی را به تغییر شیوه ارائه آموزش‌های مدارس مجاب کرده است.
بااین‌حال، می‌توان اذعان داشت که نظام آموزش‌وپرورش از جهات مختلف نسبت به نظام‌های دیگر از جمله نظام آموزش عالی، جایگاه متفاوتی در کشور دارد. دانش‌آموزان به‌مراتب نسبت به افراد بزرگ‌سال و دانشجویان از قابلیت‌های خود مراقبتی کمتری برخوردار هستند که در این شرایط وزارت آموزش‌وپرورش برای به حداقل رساندن و کاهش تبعات شیوع کرونا، یکسری اقدامات را دنبال کرده است.
در پژوهش حاضر سعی شده است با پاسخ به پرسش‌های تحلیلی چون چالش‌ها و تبعات ناشی از کرونا در نظام آموزش‌وپرورش، ارزیابی نتایج، آثار و پیامدهای اقدامات و تصمیمات دولت در مواجهه با کرونا، به تحلیل تحولات و آینده آموزش‌وپرورش در دوران پساکرونا پرداخته شود.
برای دریافت متن کامل این گزارش اینجا کلیک کنید.
